Kanlı Devrimbirkaç asi damla atladı burnumdan lavaboya özgürlüğe kaçış koydular adını mahpusluk bitti dediler kanla süslediler devrimlerini durun diyemedim... korktum , diğer yoldaşları da onlara uyacak diye elimi burnuma tuttum ellerimin arasından kaçıverip gittiler kana boyadılar ortalığı durun diyemedim dışarısı kahpe diyemedim özgürlük içimde damarlarımda diyemedim kayboldular lavabonun deliklerinden geçip karıştılar derin ve karanlık kanallara gittiler... ey şehir ! artık kanımda karıştı toprağına şimdi benden bir parça taşıyorsun birkaç damla ben birkaç damla can birkaç damla ürkek ve üşümüş kan var içinde |
çok güzel yazmışsın arkadaş yüreğine sağlık