Kibr-i yâr
Sarılsam gonca güllerden kokun almak için cânân,
Dikenlerden sızar kanlar, nasîb’olmaz niçin cânân? Açılmaz mührü kalbimden söküp aldın ya hiddetle, Ne mümkün gönlü hoş tutmak kısıtlanmış bu müddetle. Bahar gelmez bu dağlardan gelip geçmezse rüzgârın, Cehennemden mi hâlk’olmuş dumansız yaktığın nârın? Viran olmuş bağım artık inandım her sözün ferman, Ruhum şavkınla şemsistan, senin aşkın eder derman. İnâyet et bu gözlerden akan yaşlar sicim oldu, İçim efgan dışım hüsran, akıl almaz biçim oldu. Verilmiş sözlerin nezdinde âlemler nifâk ister, Bu mecnûn yolların gözler kerem et gül yüzün göster. Me-fâ-î-lün / me-fâ-î-lün / me-fâ-î-lün / me-fâ-î-lün Erol URAZ 28.04.2012 Kırklareli Şavk: Işık, ışıltı Şems:Güneş Şemsistan: Güneş ülkesi Efgan: Figan Nezd(inde): Yanında, huzurunda, katında Nifâk: İhtiyaç giderici-Nafaka anlamıyla kullanılmıştır Kerem: Soyluluk, ululuk, cömertlik, eli açıklık |
Her şiir emek harcanarak duyguları ortaya çıkarmak çaba ister.
.................................................. Saygı ve Selamlar..