Yaşlı gözlerimde
Kırışıklarını açıyorum acıların

Aya asılı kalan yüreklerin
Gün görmemiş yüzlerinde


Gece yarısını
Bilmem kaç geçiyor


Kısık sesli bir aslan kükrüyor
Kafa tutuyor yarınlara


Dimdik ayaktayım / zannediyor
Onu hep cam da görüyorum


Yarım açılmış perdelerin ardında
Bir bardak soğuk su içiyor yazgı

( Unuttuğun,dan utanır
/Siz bilmezsiniz
Babam ağlamaz ki benim )

Oysa söz vermiştik elifin başına
Aklı baliğ değildi saadet


Ah ezra özün yaprakları sararır
Aykırı yollar meram sökünür


Şimdi tuzla buz eder kefeni
Kendi kendini hapsettiğin çöplüğün


Yüreğinde gül döker acılar
Aşk kokar gözlerin


Görürsün
Karanlık bir uçurumda açar zulmün

Akla ve gerçeğe yakışmaz
/ havsalayı teğet geçen
Deli etmeleri ömrün


Tatlılar tuzlu, tuzlular şarap
Yaşamak değil midir (ki) ölümün?

Habibe ağaçdelen

__ www.youtube.com/watch?v=HQEeof7QtGg