MutlulukYılgınlık atı dörtnala koşuyor Güneşin gezindiği ufuklarda Gurup kadar kızgın bileğlenen dişler Doymaz mı yüzünün doğurgan sancısına Ki sen çığlık çığlığa bebek, kanlar içinde Acıkmadın mı süt kokulu acılara İnadına adındı oysa hayat Boşuna değil kirpiklerin gözlere kırgınlığı Yedi ceddi yastadır insanlığın Deli kısrak, gel kollarına gebe masalın Bak, gölgeni vuruyor ardındaki gözyaşların Karanlığın karnında ölmelisin mutlaka Ve doğmalısın şafağı kıskandıran ruhuna Yaban tutkularda dizleri parçalanan çocuk Hoş geldin kendine, öp çamurlu ellerini Acını seçmekte özgürsün Mutsuzluk en büyük mutluluktur aslında… Habibe Ağaçdelen |
Fırsatım olsa da tüm şiirlerini okuyabilsem
İyi geceler