Ve Sen CelladımSözcüklerim kifayetsiz Şiirlerim öksüz Ben yetim Ben yaralı Sen mutluluğun kadını Yıktın dünyamı Söndürdün ocağımı Ben sana yüreğimi verdim Ben sana sevdamı verdim Sen yüreğimi yangınlara Sen sevdamı daracağına astın Sen hayallerimi Sen düşlerimi yıktın Masal mavisi bir gece yaşattın Şimdi zifiri karanlıkta bırakıp giden vefasız Neyledim yar neyledim sana Böyle acımasızca katledip gittin Güler yüzlü bakışın Bir zehirli hançermiş bilemedim Tatlı sözlerin ecelimmiş bilemedim Ve sen celladım Sevdanın yetimliği yanarken bağrımda Gördüğüm güler yüzlü kadın Sen azrailmişsin bilemedim Yolunda kaç yüreği öksüz koydun Uğrunda kaç yürek heba ettin Kaç saf kalbi katlettin Nesin be kimsin be Ne sanıyorsun kendini Hangi hakla katlediyorsun bu yürekleri Neye dayanayarak harcıyorsun Nesin be kimsin be Hangi akla hizmederek Gül gibi gençlerin Daha tam yeşermemiş yapraklarını Nasıl soldurursun söyle Hadi söylesene Oyuncak mı sandın sen bu kalpleri Oyuncak mı sandın sevgiyi İnsanız be insanız Sevgi oyun değildir ki Bıkınca bir köşeye atasın Ey oyuncaklarla oynadığını zanneden bencil yürek Oynadığın biz değil Kendini kandırdığın kalbindir bilesin. şiirime sesiyle hayat veren kardeşim murat dede ye sonsuz teşekkürlerimle beraber saygı ve sevgilerimi sunuyorum... şimdi yazılmıştır düzenlemeden paylaşmak istedim herzaman olduğu gibi |