Her zaman ki gibi kalem elimde

Yine seninle başladım bir şiire

Şiirin adı yok şiir yok

Ne zaman yazmaya kalksam seni

Alay ediyor benimle

Sen kimsin be kimsin

Niye diye her sorduğumda

Kahkalar atıyordu bana karşı

Sen kimsin be hey aptal

Sen kimsin ki

Beyaz sayfalara sığdırasın sevdayı

Sen inanır mısın ki benim mürekkebim yeter

Sen inanır mısın ki bu sayfaların sonu gelir

Kimsin be diyişinde bende boynumu büküp

Bende doğru söylüyorsun diyip

İç çekişlerimle başbaşa bırakıyordum kendimi

Yüreğimde bitip tükenmeyen o sevdanın yangını

Ve gözlerimin önünden gitmeyen

Bir çift deniz mavisi göz

Hayallerimi süslüyordu artık

Canım yanıyordu ama

Mutluydum bir hayal bile olsa mutluydum

Bu mutluluk oyununda

Bazen mavi denizlerde yol alıyordum

Ve her defasında bizim sevdiğimiz o adaya geliyordum

Denizi seviyorduk diye

Gözlerinde denizin mavisini bulduğum için

Maviada koymuştum adını

Adı artık maviada olmuştu

İlk seni seviyorum orda demiştim

İlk orada haykırmıştım aşığım diye

Ama bilmiyordum bir gün buraya yanlız geleceğimi

Bilmiyordum beni birgün bırakıp gideceğini

Canımı böyle yakacağını hiç düşünmemiştim

Vicdansız beni bir pul niyetine sattın da gittin

Ne istedin benim toz pembe hayallerimden

Ne istedin seni tüm saflığıyla seven kalbimden

Ne istedin be ne istedin

Bunumu bana reva gördün sen

Ben seni sevdim be

Ben seni sevdim

Yalan söylemedim

Oynamadım ihanet etmedim

Sevdim sadece sevdim be

Katledesin diyemi kalbimi emanet ettim

Parçalayasın diyemi verdim

Hançerini saplayıp saplayıp öldüresin diyemi

Yoksa diri diri mezara gömesin diyemi sevdim seni

Ben sana bir tek gün bile yalan söylemedim

Yalansız dolansız tüm kalbimle

Sevdim seni be sevdim.

Şiirime sesiyle hayat veren Kardeşim Murat DEDE YE ÇOK TEŞEKKÜR EDER SEVGİ VE SAYGILARIMI GÖNDERİYORUM...

Her zaman olduğu gibi doğaçlama yazılmıştır saygılarımla kalemi kırık mehmet