MAVİADAHer zaman ki gibi kalem elimde Yine seninle başladım bir şiire Şiirin adı yok şiir yok Ne zaman yazmaya kalksam seni Alay ediyor benimle Sen kimsin be kimsin Niye diye her sorduğumda Kahkalar atıyordu bana karşı Sen kimsin be hey aptal Sen kimsin ki Beyaz sayfalara sığdırasın sevdayı Sen inanır mısın ki benim mürekkebim yeter Sen inanır mısın ki bu sayfaların sonu gelir Kimsin be diyişinde bende boynumu büküp Bende doğru söylüyorsun diyip İç çekişlerimle başbaşa bırakıyordum kendimi Yüreğimde bitip tükenmeyen o sevdanın yangını Ve gözlerimin önünden gitmeyen Bir çift deniz mavisi göz Hayallerimi süslüyordu artık Canım yanıyordu ama Mutluydum bir hayal bile olsa mutluydum Bu mutluluk oyununda Bazen mavi denizlerde yol alıyordum Ve her defasında bizim sevdiğimiz o adaya geliyordum Denizi seviyorduk diye Gözlerinde denizin mavisini bulduğum için Maviada koymuştum adını Adı artık maviada olmuştu İlk seni seviyorum orda demiştim İlk orada haykırmıştım aşığım diye Ama bilmiyordum bir gün buraya yanlız geleceğimi Bilmiyordum beni birgün bırakıp gideceğini Canımı böyle yakacağını hiç düşünmemiştim Vicdansız beni bir pul niyetine sattın da gittin Ne istedin benim toz pembe hayallerimden Ne istedin seni tüm saflığıyla seven kalbimden Ne istedin be ne istedin Bunumu bana reva gördün sen Ben seni sevdim be Ben seni sevdim Yalan söylemedim Oynamadım ihanet etmedim Sevdim sadece sevdim be Katledesin diyemi kalbimi emanet ettim Parçalayasın diyemi verdim Hançerini saplayıp saplayıp öldüresin diyemi Yoksa diri diri mezara gömesin diyemi sevdim seni Ben sana bir tek gün bile yalan söylemedim Yalansız dolansız tüm kalbimle Sevdim seni be sevdim. Şiirime sesiyle hayat veren Kardeşim Murat DEDE YE ÇOK TEŞEKKÜR EDER SEVGİ VE SAYGILARIMI GÖNDERİYORUM... Her zaman olduğu gibi doğaçlama yazılmıştır saygılarımla kalemi kırık mehmet |