VAY GÖNÜLGüllerin soldu yine, sen içlendin vay gönül Aldırma devran döner, yüzün ışır ay gönül İçinde tüken/sen de, eriyen mum misali Verme kimseye elem, tebessümler yay gönül Bu yerde her bir günün, mevsimlerce değişik Aradaki mihneti, hazanlara say gönül Bil ki güllerin gülü, has bahçede açarmış Gemi elinde nefsin, yanlışından cay gönül Bir bülbülün payına, her seher hicran düşer Tükensin de hicranın, sen sılana kay gönül Nisan 2012 Yunus ÇETKİN |
SÜPERDİ...GÜL KOKUSUYLA HOŞLUĞUYLA GÖNÜL DERDİNİ OKUDUM DİNLEDİM ...
TEBRİKLER..SELAMLAR...HAYIRLI KANDİLLER...