yolun sonu
girmediğin sürece içime
anlamazsın yangınımı büyüten ateşi sadece gösterdiği kadarıyla sözlerin tutarsın kırılmışlığın ellerinden çırılçıplak masaya yatırılmış bedenimde bulamazsın izlerini hüznümün ve kaç kez yırttığını karanlıkları tırnaklarımın duyamazsın acıyı sırtlamış yüreğin nasıl da parçalandığını gürültüyle söylemedikçe benimle beraber şarkıları yazmadıkça dizeleri akarken parmaklarımdan ve bakmadıkça benim gözlerimle senin için de herkes için olduğunca hep bir yabancı gibiyim zaman sabırsız ve acımasız bir o kadar da geçtikçe gün daha da yaklaştığını bilince korkular yapışıyor boğazıma sonra bir yenisi daha ekleniyor gönderdiğim çığlıklara ve sesini kaybetmiş bir şiir yüreğim gecelerin prensi ölüm girip içime alıp sözlerimi tutup elimden çıkarıyor yola kimseye söylemeden gizlice yolun sonunda mısın sen/yoksa sen misin yolun sonu bilemedim atilla güler |
yazmadıkça dizeleri akarken parmaklarımdan
ve bakmadıkça benim gözlerimle
senin için de herkes için olduğunca
hep bir yabancı gibiyim*
ben de...
teşekkür ederim şiir..
sevgiyle..