Gururum ve pirimAyni coğrafyada doğup büyüyen İki yiğidi unutmak mümkün mü? Sırt sırta verip birlikte ölen Biri benim gururum diğeri benim pirim El elle verip haksızlığa karşı çıkan Halkı için canlarını seve seve veren Esaret zincirlerini kollarında kıran Biri benim gururum diğeri benim pirim Ayrı ayrı anaların oğullarıyken Kardeş sanırdı aynı nurda gören Onlardı bu bayrağı bizlere veren Biri benim gururum diğeri benim pirim Ve Otuz sekizde şehit oldular Dersimlinin gönlünde hep yâd oldular Allah Muhammed ya âli dediler Biri benim gururum diğeri benim pirim Ezilenin gönlünde solmaz gülleri Her karış toprakta anılır adları Gece gündüz hep yanar ışıkları Biri benim gururum diğeri benim pirim Onlar ölmedi kalbimizde hep yaşar Sığmaz oldu Munzur gibi taşar Kâinat onların adı şanı ile coşar Biri benim gururum diğeri benim pirim Ölüm rüzgârı esti otuz sekizde Nice bedenleri ayrı dı bizden Yine ayağı ateş narında Biri benim gururum diğeri benim pirim Yusuf korkmaz/kızılkale |
saygılarımla
zaralıcan