ÜZÜLÜYORUMŞiirin hikayesini görmek için tıklayın ayrılık kanıma karışıyor yavaş yavaş
mutlu bir rüyadan uyanıyorum yarına bir nefes yol kaldı parmaklarım mutsuzluğu yaşıyor acıyor tenin nerede ellerin nerde oysa karşımdasın o kadar yakınsın sen neredesin
hani büyülü anlar vardı
gözlerinde eriyip dudaklarında aktığım hüznün sevinçlere döndüğü mutlu hayallerin ardı ardına geldiği hani bir umuttu sevmek beni sevmek seni sevmek kopamamak gidememek benden senden ne garip oysa şimdi ellerimiz buz gibi buz tutmuş adeta gözlerimizde aynı sevinç yok iki yabancının yeni tanışması gibi üzülüyorum uzaktan sessiz sedasız sevmeye alışık değilim ben aşk varsa eğer içimizde bir yerde suskun kalmamalı böyle kaçamak bakışlar yerine gözlerimiz akmalı yüreğimize tebessümler dudak uçlarında kalmamalı bence |