4
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1338
Okunma
ayrılık kanıma karışıyor yavaş yavaş
mutlu bir rüyadan uyanıyorum
yarına bir nefes yol kaldı
parmaklarım mutsuzluğu yaşıyor acıyor
tenin nerede ellerin nerde
oysa karşımdasın o kadar yakınsın sen neredesin
hani büyülü anlar vardı
gözlerinde eriyip dudaklarında aktığım
hüznün sevinçlere döndüğü
mutlu hayallerin ardı ardına geldiği
hani bir umuttu sevmek
beni sevmek seni sevmek
kopamamak gidememek
benden senden
ne garip oysa şimdi
ellerimiz buz gibi buz tutmuş adeta
gözlerimizde aynı sevinç yok
iki yabancının yeni tanışması gibi
üzülüyorum
uzaktan sessiz sedasız sevmeye alışık değilim ben
aşk varsa eğer içimizde bir yerde
suskun kalmamalı böyle
kaçamak bakışlar yerine
gözlerimiz akmalı yüreğimize
tebessümler dudak uçlarında kalmamalı bence
5.0
100% (4)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz