ÜSTÜME DEVRİLEN ÖMRÜMŞiirin hikayesini görmek için tıklayın En büyük acılarımı gülümsemelerimin , sevdamı ayrılığın arkasına sakladım.
Bir damla nisan yağmuru kaçsa Gözlerimi dağlar baharlar benim Avuçlarıma bulanan ay ışığında Kaybetmişim en mavisinden umutlarımı Tufan sonrası yüreğim sırılsıklam En büyük yaşanmışlık sanmışım melal duyguları Tanımamış, tanıyamamışım hayatı Yıldızlar ekmişim güneş toplarım diye Sadece batan güneşler düşmüş hasat zamanı Hep eylül zamanı mı ölünür sanırsın Ekim zamanı düşen yaprakları kasım rüzgarları savurur ve... şubat karları mı örter üstünü Yanılıyorsun........ Ben hep nisan yağmurlarında ıslanıp Temmuz sıcaklarında yanarak yok olmuşum Üstüme devrilirken ömrüm Ağustos cehennemlerin de kavrulmuşum Bahara bakan gözlerinde renkli bir ahenk Göğsünde sönmüş yıldızı inkarda dudağın Küf kokan şehrin sokağında darmadağın bir aşk Geçmişin tuvalinde bir karaltı resim Maviden siyaha umudun bitimindeyim Hayalle gerçek arası bir hikaye Kahramanları birer göçebe Her liman bir umut her umut bir yalan unutulmaya yüz tutmuş bir şarkı Kim bilir belki bahar, bu kışın ardı Ama bilirim ki unutulmayan bir gerçek var dı. Hep yanlızlığa tutsak Nereye dokunsam yasak Göz pınarlarımda şakıyan kuşlara inat Ne kadar acı olsada ölmek Kan kırmızı bir gerçektir aşk! gONCa 2012 |