VEDA ZAMANISararmaya dönmüş Eylül yaprakları, sessizce ağlar Mecalsiz ağacın kolları, tutarsa canı yanar Biliyor ki bu mevsim gitme vaktidir Ne kadar sarılsanda, taktir büyük yerdendir. Diller kilitli, yollar engelli Havada keskin bir yanık kokusu . Son tren kalkmış perondan, arkasında kayalara vuran martı sesleri bırakarak acı çığlık düdüğü. Anlamsız bekleyişler umutsuz çırpınışlar . Boşuna avaz, avaz sessizce, haykırışlar Kim getirebilmiş ki gideni. Bambaşka bir nefes eylül zamanı Dökülür, her yaprak ayrı bir ağıt Her soluk ölüme bir adım Her ölüm yaşama galip. ......................................gONCa .....................................09.2012 |
TEBRİKLER
Dilerim yaşadığın doğduğun şehir ve adım atığın her yer neşe ve huzur dolar
Selam Saygı Sevgi Sabır Ve Dua İle
A.E.O