Yağmurludur HüzünlerimBolca yağmurlu bir mevsimdi Şiir sellerinin aktığı Düşen her bir damlada Yeryüzünü kanattığı. Gece örtmüş gene asmaların üstünü Karanlığın egemenlik sürdüğü yerdeyim Sokak kedilerini uzaklaştırdım gidin gidin artık burası benim mekanım. İstanbulda , gök yırtılmışcasına yağmur var Hüznümün üstüne düşerken gülüşler arsız, arsız Evet bayım yanılmadınız sizdiniz yüreğimde ki son yıldız. Acı feryatlar yükselirken semaya soruyorum siz neredeydiniz?.. Bir porsiyonluk mutluluktu bana sunduğunuz Siyah kepenkler icad edilmişti saadet zincirlerinden ve... vurulan ben olmuştum o zincirlere hemde... ayak bileklerimden. Kız kulesi’nin gelinliğini yırtıp attığı anı görmezden gelirken deniz Söyleyin neydi, neydi sevda felsefeniz. Yağmurlardan medet ummuyorum artık Efkarımı dağıtmayacaklarını çok oldu öğreneli Aydınlık umutlara yelken açtım Çok oldu karanlık tünelleri geçeli. gONCA aralık / 2012 |