İLK EL
İlkeldim
İlk eldim Kuşlar kadar özgür Gökyüzü kadar hür Çağlayan kadar gür Seyrettim dünyayı gökyüzünden Severken her şeyi kalbimden Yapayla lekelendim Dayanamadı kalbim Çiğle yıkanırken yüzüm Doğayı seyrederken gözüm Her şeyle beraberdim Özgür kelimeydim İnsan ne yaptı kendine Kendini vurdu kendisiyle Ben aradan çekildim İlk eldim, ilkeldim İlk halimle bilendim Kini, nefreti yendim Saf, masum sevgimle şendim Sana özgürlüğü verdim Hayatımı ömrüme serdim 16.04.2012 – İzmir |