HÜCRE KAPISI...Hücre kapısından feryat bakan mahkumların başı boş rüzgarlarda savrulan çaresizliklerini özgürlüğüme ibret yaptım... Yüreğin hücreye tıkılmadan Bilemezsin özgürlüğünün kıymetini. Bir kapı özgürlük kadar önemlidir Üzerine kilitlenip kapatmışsa güneşini. Canın her istediğinde çıkıp gidemiyorsan, Ayaklarına kara sular inene kadar Uçsuz bucaksız yürüyemiyorsan, Prangalar paslanır tutsak yüreğinde. Özgürlük; ciğerlerindeki nefestir. Tutmaca oynayan çocuklar gibi Uzaklara koşabilmektir. Fakat üzerine kilitlenmişse kapılar, Mahkumsun demektir. Dışarıda yaşamak akıp giderken İçeride ölmek bile yersizdir. Ranzalar sıra sıra dizgin, Uyukular inadına bezgindir. İçeriden bakıldığında Koca gökyüzü küçücük bir karedir. Zaman sızgın akan dereler kadar yavaş, Göz yaşları kadar derinden akarken Dolar ömrünün yazgılarına. Yıllar mahkumlara, Mahkumlar duvarlara çentik atar. Herbiri sabrın çaresizliğine suskundurlar. Şiirler hep umutsuzluklara yazılır ve Bütün geceler sabaha dargındırlar. Yarınsız hayaller kuranlar Zamana vurgundurlar. Halbuki açılsa kapılar ve çıkıp gitsen, İki tek atıp sokaklarda yürüsen, Tanımadığın birine içini döksen Belki de rahatlayacaksın. Kapılarda mühür olmasa Açıp da hayata kavuşacaksın... İSMAİL BOYRAZ |