Hüzün kokuyorsa her gidiş
Kan sızıyorsa yürek çatlaklarından
Tadı kalıyorsa dilinde
Üstüme giydiğin kelimeler suçsuz
Bu kadar kirlenmişken sevda dedikleri
Dünyanın kirliliğini kim takar
Acının ve gözyaşının rengi her yerde aynı
İklimler kargaşaya düşmüşse
Alın teri ucuz ve satılıksa
Çekilmez oldu hayat

Herkesin eksik kalan hikâyesi
Doludan kaçıp yağmura sığınması
Duyarsızlığımızı bahanelerle süsleyip
Kan ve zulüme göz yumuyorsan
Barışı menfaatlerinize peşkeş çekip
Derin uykularda kaldıysa us’umuz
Algılamıyorsa kirlenmişliği
Dünya kan gölünde yüzüyorsa
Rahatını bozmuyorsan
Ceplerini doldurup, el ovuyorsan
Sus;
Konuşup kirletme masumiyeti

Hayatın ellerini pervasızca bırakmışken
Kan ve ölüme körse gözlerin
Ağlıyorsa ana ve çocuklar
Kalem yerine
Çöpten ekmek topluyorsa yumuk eller
Omzunda taşıdığı boya sandığına
Saklamışsa hayallerini
Adalet bunun neresinde
Hep acı mı olacak yükümüz
Hayallerimizi süsleyen
Barışa göçümüz olduysa yalan
Firaktaysa yürekler
Her şeye eyvallah edip
Kayıtsız razı oluşlar varsa
Kendinizi hayatın içinde görmüyorsanız
Nerde kaldı insanlığımız

ASMEROZ-62
GÜLŞEN POLAT
______________________________________________________________--
Hüzün ve acıyı kanıksar, katlanmağa hep hazır olduğu imajını yansıtan bir toplumda hayat sadece dürüst ve namuslu, düşünebilen, gerçeği ve mutlak özgürlüğü özümsemiş insanlar için çekilmez olur değerli şairim. Nerede sabah, orada akşamı edenler, “anın” zevki ve avantajları yla yetinenler, günlük sevdaları “lay – lay lom” şarkıları olanlar içinse, yaşamın güzelliğinin, anlamının hiçbir önemi yoktur. Bu önemli farkındalığı unutan, yok sayan, sayılamayacak kadar çok insanımız var artık. Sözde toplum mühendislerinin , yetmiş beş milyonluk koca bir ULUS a getirip dayattıkları dönüşüm ve değişimin yıkıcılığı, bütün acılğı ve insanların bitiş çizgisini çoktan geçmiş olduklarını gözler önüne seriyor.
“Bu niçin böyledir?
İnsan böylesi aşagılayıcı, onur kırıcı durumlara katlanmak zorundamıdır? Peki hani insanın direnme gücü, akli melekelerini kullanma refleksleri nerede” Diyen sorgulamaları da çok sık olarak duyuyoruz. Ve bu sorgulama son derece haklıdır.Çünkü dürüst, insan ve toplumsever, değerli ve düzeyli insanlarca yapılıyor bu sorgulamalar. Ama sadece yapılıyor ve maalesef yapıldığı yerde kalıyor. Yine düzeyli ve kaygı duyan toplumseverin sesini duyuyoruz: Niçin?.....
İnanılması güç ama; fütursuzca, son derece nobran ve acımasız bir çalışmayla insanı bir değersizleştirme proğramı uygulanıyor bu gün toplum üzerinde. Düzey ve değerini yitiren insandan hiçbir olumlu ve cesur atılım, eğlem, dinamizm beklenemez. İnsanın varlığını ve insan olma gücünü yansıtan bu değerler olmaksızın, birey bir hiç mesabesindedir. Böyle oluşan bir toplumda, sevgiden, duygu zenginliğinden, insaf, izan ve merhametten, hak ve hukuk, özgürlük aşinalığından bir zerre bile bulamazsınız. Bu gün maalesef bu yoksunluklar çok gerçekçi çarpıcılıklarla yaşanıyor toplumumuzda.

Bu böyledir diye; Tüm umut ve cesaretlerin, yapıcı hasletlerin tamamen bittiğine mi inanalım? Her şeye rağmen insan direnmek, dinamik olmak zorundadır. Gerektiğinde elini en ağır taşların bile altına sokmayı göze almalıdır. Günümüz toplumunda AYDIN insanın sesinnin duyulması, aydınların öne çıkması bir zorunluluktur. Korkutulmuş, bastırılmış, cahil bırakılmış, yoksunlklar altıda ezilen insanlara toplumsal sorunların çözümü havale edilemez. Onların yol göstericilere, önderlere ihtiyacı vardır; O ÖNDERLER DE TÜRK AYDINLARIDIR. CUMHURİYETİN İMKANLARINDAN YARARLANARAK AYDIN İNSAN KİMLİĞİNİ KAZANAN, MESLEK VE MEVKİ SAHİBİ OLMUŞ CESUR AYDIN İNSANLARIMIZ önder olduklarını, aydın olmanın gereğini yapmalı ve var olduklarını göstermeliler.

Daha çok şey yazılabilir bu harikulade güzel ve anlamlı, kırbaç gibi mesajları olan şiiriniz için. Ama ben bu noktada sizi taktir ve tebriklerimle, esenlik ve mutluluk dileklerimle selamlayarak noktalayayım bu yorumumu, değerli şairim Gülşen Polat

Kemal Polat


kempol tarafından 4/9/2012 4:40:25 AM zamanında düzenlenmiştir.