geçmiş zaman olur ki
kadıköyde balıkçılar çarşısındayım
biberler, salatalıklar ışıl ışıl sarı bir ampulun altında koca bir beşik sıra sıra istavritler usul usul yatarken yıldız çakan gözler iri ve de açık tıpkı ben gibi sergilenirken cılız bedenleri kuzu kuzu yatıyorlar kuzu kuzu! istanbulda, boğazda bir açmaz boğazlarında tıkanmış nefesleri uzakta bir noktaya kaymış o kederli, o buğulu gözleri peki neden kapanmıyor neden? yoksa var mıydı geride bekleyenleri? sanmam! tıpkı ben gibi denizde bıraktıkları tek şey şimdi yersiz olan endişeleri.. 08.04.2012 |