AkBir gecenin sonundayım Uyusam bir türlü uyansam bir türlü Bir yol uzattım geçmişe Yürüsem bir türlü küfretsem bir türlü Müptelasıyım şimdi yalnızlığın Seninle bir türlü sensizlik bin türlü Alışkanlıklarımın hovardalığı var yüreğimde Eskitmeden sözcükleri ağlatmadan dizleri Nasıl avuturum sevgiyi sevgiliyi Yine baharın kokusu düşünce nefsime Saldırıyorum göğün en sırlı yüzüne El eşraf ne der kim sitem eder neyime Oldum olası arsızım işte Doğuyorum her doğan güne ölmesem de Bak işte yine bahar gülüyor gün doğuyor ay Kokladığım her çiçeğin izi kalıyor ruhumda Açıyor umut sağıyor gün Doğuma hazır kadın gibi haykırıyor yeniye hayat Giyiniyor alı moru yeşili toprak Bir o kadar sevinçli bir o kadar ak Yak diyor insanoğlu sevdanın ateşini yak Doldu taştı hayatın pınarlar Haydi şimdi akabildiğin kadar ak Feriha Ceylan |