Buz gibi sıcak...
Sessiz bir dehlizin dibine uzandı düşlerim…
Siyahın en canalıcı koyuluğunda kayboldum… Yaz sıcağında buz gibi mermere uzatılmıştı; Daha dün dertleştiğim güleç yüzlü dostum… Ne büyük sevdaları dillendirmişti; yaşanası güzelliklerde Uçurtmaları salıvermişti rüzgarsız gökyüzüne Balıklara kancasız misinalar atacaktı Kedileri okşayacak, börtü böceğe sevgi sunacaktı Bulutlara uzanıp sevgiler yükleyecekti yağmur tanelerine Güneşle dost olacaktı; ay ile yaren Gözbebeklerinde fısıldayacaktı güzellikleri herkese… Sessiz bir dehlizin dibine uzandı düşlerim… Siyahın en canalıcı koyuluğunda kayboldum… Yine gülüyor… Buz gibi yaz sıcağında… Biliyorum; Meleklerle dostluk kurdu melek yürekli dostum Fakat ben üşüyorum… Sıcak bedenimde kanım dolaşırken Siyah bir dehlizin dibindeymiş gibi üşüyorum; Dostum; buz gibi mermerde sımsıcak gülümserken… Elveda diyemeden uçup gitti fani alemden bâki aleme… Ah be dostum… Güzellikler kısa sürer hüzünler uzun… Ben şimdi hüzünlere bulandım artık, güzellikler öldü Sen… Öylece mutlu şekilde yatarken upuzun… Metin Kaya İLHAN Faroz TRABZON |