bu şiiri oylesıne buruk bır kalple okudumkı gozyaslarıma hakım olamadım defalarca dondum okudum boylesıne ıcten dızelerı yuregınız daım olsun sevgılerımle

yüreyinize sağlık hayırlı akşamlar saygılar sunarım

“LEVENT ABİ…”


“Nişanlın Semiha daha bir çirkinleşti
Bir tek hayatta seni sevdi
Ve bir daha hiç evlenmedi…”


Hayat erken tanıştırmış sana kendisini
Erken çıkartmış sahnesine seni
On beş yaşın körpe omuzlarına yüklemişti
Bir seferde büyücek bölüp dilimlerini
Ve sınavın sonucu en acısından neticelenmişti
Sevgi kurbanı olarak Levent Ağbiniz seçilmişti…
Hayat önceden gizlenmiş o dereye kendisini sanki
Her şeyi bir sebeple olgunlaştıracaktır o muhakkak ki
Sonun da yakalamış işte senin ürkek Onsekizini
Giden kalanı da sürüklemeye çalışmış arkasından belli ki
Çok küçük yaşlarda yüklemiş körpe omuzlarınıza hayat cilvelerini
Acılara karşı erken olgunlaştırması olmuş sana tek hediyesi !..
Sonunda bir işe yarayabilir diye belki ?...

Hazin bir erken yaş hikayesi
Hakikatte yaşanan bir bölümü
Kutlarım dilinizin bu sadeliğini !!!...

Şiir harmanlanıp hatıralarla çocukluğa, büyüme inadına, büyüdüğümüzü kanıtlama yıllarına ait olunca neler neler yazılmaz ki...

Ve
Acı bir yaşanmışlığın resmi idi şiir üzdü...

Tebrik ederim sevgili şair
Emeğine
Yüreğine sağlık
Dostlukla...

Bir Ayşe Müjgan şiiri daha..Başta hoş bir tebessüm, ardından ise hüzün..Anlatımın, üslubun her zaman ki gibi çok güzel..Şiirinin hikayesi de keşke güzel bitseydi. Sevdiklerinin anısını yaşatan kalemini kutlarım..