Kelime Kasabası
Penceremin önünde oturup elimdeki kahvenin dumanı ile ısıtıyorum soğuklukları
Yağmur damlaları camımda yüzüme vuruyor beni kendime getirmek ister gibi Bugün acı çekmeyeceğim bugün üzülmeyeceğim müsaade yok buna Kalemimle savaşa gireceğim kelime kasabasında Kaldırımda yürüyen insanlar destek verecekler bilmeden bana Hatta kumrularım gelecek benimle savaş meydanına Kanatlarıyla sözcük taşıyacaklar Ortak olacaklar savaşıma Yağmur her damlasını vurdukça camıma irkileceğim Ama geri dönmeyeceğim savaşımdan bugün yeneceğim Bugün kelimeler kalemimin ucunda tutsak olacak Yada boğulacağım cümlenin uzunluğunda Her yerime harfler saplanıyor kelimeler beni ele geçiriyor hükmediyorlar benliğime Beynimde kin, kalbimde kötülük, benliğime hüzünler saplanıyor Pencerem yok artık kaldırımdakiler yol almış kahvemin dumanı sönmüş Ne beni kendime getirecek yağmur nede sözcük taşıyan kumrularım yok artık Kelime savaşının faturası ağır oldu Hayat yolunda mağlup gönülde ise dinmeyen sızılar kaldı geriye bana |
Kelime savaşının faturası ağır oldu
-Hayat yolunda mağlup gönülde ise dinmeyen sızılar kaldı geriye bana
-------------------------evet ,işte bu ..kelimelerin oyunu tuşlarda kalsın ...final harika..kutladım dost .selam