Şiirimin Hikayesi:
edebiyatdefteri.com sitemizin
Makaleler bölümünde
ÖLDÜRÜLEN ŞAİRLER (1):Kadı Burhanettin
Makalesindedir...
Saygılarımla...

---Tuyuğ’un Mimarı kadı Burhanettin’e..

Korkut Ata çıka geldi tarihten
Kopuzunu konuşturdu
Dinledi yer gök
İnledi eşya, doğa, insan
O söyledi, biz dinledik
Görelim neler söyledi :

İlk tuyuğdur Burhanettin Kays eri
Koç yürektir surlarda şehr-î Kayseri
Şimdi mevsimlerden kaygan takvime
Kayma hiç tek tek diyorlar : kay, seri…

*

Varsınlar ne derlerse desinler,
Halep, Bağdat yok şimdi, üzgünüm.
Mühr-ü kadı bilinmez eldedir
Bu yüzden işkencede her günüm.

Açıl ey köhne kilit !
Kop ey sürgü !
Yıkıl ey örümcek tutmuş duvar !
Çekil ufkumdan kara bulut,
Kan kusan dağlar, yerle yeksan ol !
Anamın ak sütü kadar
Helâl ve berrak dilim
Sen çık ortaya gül kokulu kalemlerle
Yeniden
Yeniden yaz alınların şiirini, olur mu?
Ve de ki:

El ele tutuşup ayağa kalkın
Bölünmesin aman bu güzelim yurt

Muştulu seherler o kadar yakın
Erisin demir dağ, yol göstersin kurt.

Kadı, âlim, şair; bir dudak üç dil
Azerî lehçesi bal damlatan dut.

Tuyuğlu, tuğralı ipekli mendil
Koklasam dost kokar gönüldür hudut.

Hutbeler okunsun, dua edilsin
Ay yıldız var iken niye o çaput?

Diyor ki analar: Bu tarih bilsin
Şehit taşımaktan yoruldu tabut.

Yoruldu
Yorulduk
Güneşi tam ortasından vurdular bugün
Biz de vurulduk…

Mustafa CEYLAN
09.01.2012 05:33