Şiirimin hikâyesi :
Bu sitede
edebiyatdefteri.com’ da
makaleler bölümünde
ÖLDÜRÜLEN ŞAİRLER(13)-Sarı Lütfi
makalesindedir.

Uzatın başınızı pencereden dışarı
Tarih sizden bekliyor, mutlulukla başarı
Şaşırtın yeni baştan, uyuklayan beşeri
…………Cansınız, canımızdan süzebilmek ne güzel
…………Yarınları türküyle dizebilmek ne güzel…

*

Duvar diplerinde yaban gülü çocuklar
Ne çabuk indiler beşiklerden yollara?
Karanfil kokusu ağızlarda, sevginin sözcükleri
Ellerde nevruz çiçekleri olmalı derken
Taş atmak niye?
Ey gece, ey zifir kara, ey köhne zaman !
Yıkanda gel, arın, amberler sürün
Kızarsın ve ışısın zindan yüzün
Topla bütün çocukları şarkıların meclisinde
Muştulu seherlere ulaştır olmaz mı?
Sabah yelinde duası varken anaların
Şimdi üç beş yabanıl hempanın
Güdümüyle bu anaları
Ağlatmak niye?

Hey hey !...
Hey ki hey!!
Defne dallarının türküsü var kavalımda
Bin kapının açılışı çocuk elleriyle hey!...
Ay vurmuş suların yorganı var üstümde
Bitirmişim geceyi dibine kadar
Gece kuşlarının kanat sesleri
Şafak güvercinlerinin şadırvan yelinden uçup gittiler
Şimdi siz, şimdi sizler çocuklar
Goncalaşmış umut çiçeklerini toplayın
Toplayın varoşların bahçelerinden haydi
Ve döndürün yorgun, yalın ayak yolcuları
Yalan yanlış yollardan çevirin ıslığınızla…

Ak alınlarınızın şavkı vursun takvimlerime
Ülkemin dağlarında gezinmesin eşkiyâ
Ve siz yurdumun köy kokulu çocukları
Kalem tutsun, ışık dokusun elleriniz olur mu?

Hoş sohbet gerçeklerle, türlü şakalarla
Çıkagelsin tarihin sinesinden
Kutbiddin Hasan oğlu Tokatlı Lutfi
Korkusuzca anlatsın olanı, olacağı
Kaldırsın örtüyü olayların üstünden
Ve siz, siz özümün özü yarınlarım ey !
Siz ki siz hey !
Duvar diplerinden, kaldırım taşlarından değil
İçi ateş dolu molotoflardan değil,
Kurşundan, silahtan, ölümden hiç değil,
Anadolu türkülerinden el ele tutuşup çıkın meydanlara,
Seslenin şiirleriyle ölen şehirlere
Yarası iy’olmaz dağları yıkayın, arıtın silâhlardan
Bağ, bostan olsun; şenlensin eşya, doğa
Ve birliğin, kardeşliğin mevsimini getirin vara yoğa
Olur mu, can parçalarım olur mu?

Karanfil kokusu ağızlarda, sevginin sözcükleri
Ellerde nevruz çiçekleri olmalı derken
Birliği, dirliği ateşe atmak niye?
Niye be can fidanım, can kokulum, bir tanem niye?

*

Ülkemin yarınını yoğuracak canlarım
Ufuklardan bin güneş doğuracak canlarım
Atatürk’ü yeniden çağıracak canlarım
…………Sizin destanınızı yazabilmek ne güzel
…………Düşmanın oyununu bozabilmek ne güzel.

Mustafa CEYLAN