Senin Eserin
Gövdeme ağır artık dertli başım
Zehir zıkkım oldu yediğim aşım Ruhunu beslesin kanlı göz yaşım Kuruyan pınarım senin eserin. Hayat benim için sade bir yoldu Bütün çıkmazların durağım oldu Kimseyi taşımaz yüreğim doldu Kapanan kapılar senin eserin. Yarınla arama bir duvar ördün Düne hapsoluşumu reva mı gördün? Beynimde düş değil meğer tümördün Zayi olan aklım senin eserin. Sözüne inanıp sevdiğim nerde? Aşka figüranlık varmış kaderde Artık oyun bitti kapandı perde Acıklı finalim senin eserin. Hayatıma yeni yasaklar koydum Adınla başladım, yüreği oydum Sana son şiirim acıya doydum Kırılan kalemim senin eserin. |