BİR AVUÇ HUZUR
Seyyar lambalar gibi yer değiştiriyordu yakamozlar
Simli bir halı gibi dalgalanırken deniz... Ne dolunay vardı aklımda ne sarı güller... Bir avuç huzurdu elimdeki Ve yüzüme damlalarıyla vuran mavi kokusu... Benim en çok bildiğim şeydi aşk Beni en çok değiştiren şey... Bildiğim ne varsa aşktan öğrendim Ve gün geldi arkamda bıraktım yol arkadaşlarımı. Dün birisi;gözlerimi alamıyorum,dedi Aklımı karıştırıyorsun... Bunu diyen sevgiliyi ne geç hatırlattı yeni gün. Kırmızı güller,artık kitaplığın üzerindeki kırmızı güller değildi Ne çok sevmiştim. Bitti... Arkamda kalanlar da ne yazık ki, Artık beni kaybetti... |
Artık beni kaybetti..."
Kutluyorum şiirinizi gönülden.
Gün eksilmesin pencerenizden.
Sevgiler, saygılar.