Biz üç askerdik:
Mustafa, Mehmed ve ben Yusuf,
Üçümüzde Beşiktaşlıydık
Allah biliyor ya üçümüzde kara sevdalıydık
Kan kardeşi olmuştuk
Koğuşta bizi herkes tanırdı
Kader yolumuzu Güneydoğu da birleştirmişti
Başı dumanlı karlı dağlar bizden sorulurdu nöbetteyken

Sılada yolumuzu gözleyen sevdiklerimizi
Hayal eder onları düşleyerek sarhoş olurduk
Mehmedin bir nişanlısı vardı
Sağ salim dönerse hemen evlenecekti
Gözünü kör, yüreğini kor etmişti bu hasretlik
Sanki şafağı duvarlara değil de yüreğine kazıyordu.
Askere gitmeyen anlamazdı halimizden
Bu koğuşta herkes biraz şairdi
Kalem tutmasını bilmeyenler bile şiir yazıyordu
Buradaki hasret çoğu askeri adam etmeye yeterdi
Hele yolunu bekleyen, kara gözlü, ceylan yüzlü
Bir de sevgilin varsa efkâr duman duman tüterdi

Bir savaştı yaşadığımız
Dağlar korkardı yalnızlığımızdan
Mermilerden çok hasret vururdu bizi
Gabar dağlarının karla karışık tepeleri anlardı halimizden
Uyku gafleti boğazımızın koyun gibi kesilmesi demekti
Nikotin uykusuzluğumuza çare değildi ki
Ama onu içmek bile tehlikeliydi
Her zaman kolanın içine saklar içerdik
Bir keresinde teskeresine bir gün kalan arkadaşımız
Yakmıştı sigarasını kurallara aldırmadan
Nerden bilecekti ki 5 km öteden
Karanlığa mevzilenmiş Mavzer alan
Dişi bir hainin Kanas marka silahından
Çıkan kurşunun askerimin,
Ağzından girip beyninden çıkacağını
Memleketine güle oynayarak değil de
Ay-yıldızlı bayrağa sarılıp tabutla döneceğini
Neşeli türkülerin yerini yanık ağıtlara bırakacağını
O gün yemin ettik, bir daha sigara içmedik
Ne zaman aklımıza bir nefes çekmek gelse
Aklımıza o gün gelirdi
Toprağın al kanlara boyandığı gün gelirdi

Her şehit olan arkadaşımızın ardından
Kamçılardı bizi intikam
Biraz daha sıkardık avucumuzda G-3 lerimizi
Üstümüze çevrilen kaleşnikoflara inat!
Kurşunlar yuva yapardı mağaralarda
Orak çekiçle beyni yıkanmış beyinsizlerin mekanlarında
Ve sünnetsiz Ermeni teröristlerin ölüm uykusu
Hainler öldürülünce bile haindi
Şehitlerin cesetleri nurlaşıp yüzleri bembeyazken
Gözlerinde bile vuslat sevinci varken
Öldürülen hainlerin yüzleri kapkara kesilirdi
Yaradan bile biliyordu kimin hak yolunda olduğunu
Şehitlik hak ve vatan yolunda ölenlerin makamıydı?
Zaten şehitlik onun ödülü değil miydi?
Ve onların hakikatte diri olduklarını müjdelemiyor muydu?
O’nun yardımı da olmasa, dostluğu da olmasa
Bu vatan bize yurt olur muydu?

Ve kayalara kazılan ’p.. jandarma sözleri
Ama asıl piçlik;
Kendi namuslarının bekçisi olan Mehmetçiğe
Kursun sıkmak, onu arkadan vurmak değil miydi?
Bayrak ta bunun, namusun şerefin sembolü değil miydi?
İhanet affedilmez törede böyle yazılıdır
Bunu düşünmek bile ihanettir çünkü!
BARIŞTAN YANAYIZ SAVAŞA HAZIRIZ
Diyenlerden hiç olmadık

Hürriyet gibi kokan kekiklerin dağlarında
Akşamın ayazında yine pusu kurdular
Onlar zaten yüz yüze çatışmaktan korkarlardı
Her zamanki gibi yaptıkları yine kalleşlikti
Gecenin karanlığında kurtlardan çok
Silahların sesi duyuluyordu
Ortalık ışık topuna dönmüştü
Böyle bir anda
Ne sevdiğin aklına gelirdi, ne baban ne de annen
Bir tek silahların sesi vardı,
Bir de ay ışığında kayalara düşen gölgen
Fakat biz baskın çıkmıştık yine
Bir iki saat sonra karanlığın gölgesine sığınıp
Kaçmak zorunda kaldı eli kanlı bebek katilleri!

Tabii Mustafa’yı da şehit vermiştik bu arada
Daha dün mektup yollamıştı sevdiğine
Şehit olursam! ’Beni Unutma’ diye
İçine doğmuştu sanki şehit olmak
Mataramda artık su yerine gözyaşı vardı
İçerken fark etmiştim ağladığımı
Onu omzumda taşıyacağıma keşke ben şehit olsaydım
Sırf sevdiğine kavuşsun diye
Lakin Allah sevdiği kulunu yanına alırmış
Demek ki onun alnına da şehitliği yazmıştı
O, yazdıktan sonra bize sadece yaşamak düşer
’İnna lillahi ve inne ileyhi raciun’
Bize böyle öğretmişlerdi
’Vatan sağ olsun’ demekten başka
Elden ne gelirdi ki!

Biz Mehmetçiktik
Acımızı yüreğimizde saklar hiç belli etmezdik
Artık iki kişi kalmıştık
Komando Mehmed, ve ben Yusuf
Yine yollara düşmüştük
Yeni görevimiz Kuzey Irak dağlarıydı
Çekiç güç artığı hainlerin kökünü kazımak için
Bu sefer ki düşmanımız mayınlardı
Bu sefer kahpelik toprakta gizliydi
Mola vermiştik;
Benim mataramda iki kola vardı,
Mehmedin matarasında ise kola katılmamıştı
Fazla olanı benden istedi:Gel yanıma da vereyim dedim
Demez olaydım.
İki adım attı, üçüncü adımında mayın patladı
Bir ayağı tamamen koptu.
Hemen helikopterle hastaneye taşıdık
Kara haber tez ulaşır misali,
Hastanede yatarken nişanlısı geldi
Ve onu öyle görünce bir çığlık kopardı
Dağları yırtan bir sesti sanki
Mehmedi görüp teselli edeceğine bir darbede o vurdu
O anda nişanlısı parmağındaki yüzüğü fırlattı
Şimdi ayağı değil yüreği kopmuştu.
Artık ayağı acımıyordu
Yere düşen yüzük değil nişanlısının kalbinden,
Koparılıp fırlatılan o tertemiz yaralı yüreğiydi
Onu en son gördüğümde kendini içkiye vurmuştu
Kadehlere hayatını gömmüştü.

Ve ben Astsubay Yusuf
Askerden sonra rüyalarımda bile rahat yok
Ruhumu dağlarda bırakmışım
Ne zaman döneceği meçhul
Çatışma sesleri hala kulaklarımda
Tek tesellim gönderdim de
Ay yıldızlı Bayrağımın dahili ve harici
Bütün hainlere inat dalgalanması
Sen yeter ki çatma hilal kaşlarını
Biz senin için
Bir ölür,Bin diriliriz!...............

Biz üç askerdik yavrum;
Yaşamayı bilmezken ölümü tanıdık
Biz üç askerdik gülüm;
Dağ gibi erleri omzumuzda taşıdık
Biz üç askerdik anam;
Yıldız yağmurlarıyla şehitliği tattık!
HÜSEYİN ÖZBAY
21.06.2005
01:05: