Nazarsaat akşama yaklaşıyor ve göğsümün duvarına dayanıyor karanlığın sîması şaşkın bir uykunun titrek elleri sarmaya başlar belimi kucağı boş yatağın yastıksız başlığına yaslanır gözlerim yüzümde serin bir nefes usûlünce okşar acemiliğimi huzurdayım biliyorum ki güvende yüreğim incitmekten korkan utangaç bakışlarıyla bekler başımda dizlerimin bağı çözülür korkularımın zincirleri kırılır varlığıyla artık öfkem yok kırgınlıklarım dilimim ucundan dökülüp gitti ruhumda bağdaş kurup oturan hırsımsa yağmurun adressizliğinde kayıp hatta ara(n)mıyor da uzun bir bekleyişin ardından tadına varıyoruz çift kişilik tutsaklığın dünya tersine dönüyor kendini yumrukluyor şansım acılar içime içime gömülüyorken , seferi başlıyor sevinçlerin ya kısmet diyerek takıldığım çelmesinden alnım açık doğruluyorum sırtımda pamuktan bir yük sahipleniyorum üstümdeki nazar dağılır ve şerrin kara gölgesine düşer gün/ışığım ya bismillah ! 24/02/2012 10;55 eMİNE |
Sevinçlerin seferi daim olsun...
Tebrikler