saat akşama yaklaşıyor
ve göğsümün duvarına dayanıyor karanlığın sîması


şaşkın bir uykunun
titrek elleri sarmaya başlar belimi
kucağı boş yatağın
yastıksız başlığına yaslanır gözlerim

yüzümde serin bir nefes
usûlünce okşar acemiliğimi
huzurdayım
biliyorum ki güvende yüreğim

incitmekten korkan utangaç bakışlarıyla bekler başımda
dizlerimin bağı çözülür
korkularımın zincirleri kırılır varlığıyla

artık öfkem yok
kırgınlıklarım dilimim ucundan dökülüp gitti
ruhumda bağdaş kurup oturan hırsımsa
yağmurun adressizliğinde
kayıp hatta
ara(n)mıyor da

uzun bir bekleyişin ardından
tadına varıyoruz çift kişilik tutsaklığın

dünya tersine dönüyor
kendini yumrukluyor şansım
acılar içime içime gömülüyorken , seferi başlıyor sevinçlerin

ya kısmet diyerek takıldığım çelmesinden
alnım açık doğruluyorum
sırtımda pamuktan bir yük
sahipleniyorum

üstümdeki nazar dağılır
ve şerrin kara gölgesine düşer gün/ışığım

ya bismillah !


24/02/2012
10;55
eMİNE