Ey sevgili tanıdıkça seni,
Artar sana olan muhabbetim an be an.
İki cihanda da aziz olur sünnetlerine uyan.
Üzüldükçe üzülür,küser bu fani dünyaya,
Davan uğruna çektiğin meşakketleri duyan.

Ey sevgili tanıdıkça seni,
Daha bir kamilleşir sinelerdeki iman,
En müzmin yaralara bile bulunur derman.
Sen peygamberlerin peygamberi, habibullahsın,
Sana tabi olmakla çok daha bir hoş geçer zaman.

Ey sevgili tanıdıkça seni,
Ziyadeleşir nurani gözlerdeki fer dizlerdeki takat.
Kör şeytana vurulur tokat üstüne tokat.
Bu nazik beden her türlü cefaya dayanır belki,
Ama çekilmez asla ve asla sana olan bir anlık firkat.

Ey sevgili tanıdıkça seni,
Bereketlenir sofradaki envai türlü taamlar,
Helal ile doyurulur karınlar unutulur haramlar.
Kabir cennet bahçesinden bir bahçe olur,
Sünnetlerini gerektiği gibi yaşayan imanı kamil olanlar.

Ey sevgili tanıdıkça seni,
Artar rahmani yollarda insanın aşk ve şevki,
Helal dairesi geniştir tattırır her türlü zevki.
Kim işin kolayına kaçmadan gerekeni yaparsa,
Şefaatinle cennete olur inşallah sevki.

Ey sevgili tanıdıkça seni,
Fani şeyler olur bu üç günlük dünyada yavan.
Binbir türlü eziyetlere rağmen, zaferle bitti davan.
Güllerin tamamı kokusunu alır senden ve teninden,
İsmin anılmadığı yerlerde müminin üzerine yıkılır sanki tavan.

Ey sevgili tanıdıkça seni,
Kavuşmak isterim sana bir an evvel,
Davandaki sadakatini anlatır her düvel.
Aşkın ve muhabbetinle kim yaşarsa,
Her iki cihanda da insanlar içinde olur cevval.
04-07/Mart/2012