Ey Felek
Ey felek, aldın yine benden öcünü,
Kötü zamanımda gösterdin gücünü. Ben firakların girdabında kulaç atarken, Tanıttırdın bana o an gerçek yüzünü. Ey felek, vurdun beni yine arkamdan, Seyrettirdin hasımlarıma beni uzaktan. Yâre giden yollarda şevkli bir yolcu iken, Vazgeçirdin beni sevda atının tımarından. Ey felek, küstürdün beni yine özümü özüme, Sadece bir tek sen inanmadın sözüme. Gönlüm ne zaman yar özlemiyle dolarsa, Yar ile yaşadıklarım gelir gözlerimin önüne. Ey felek, bıraktın yine beni yarı yolda, Tarifsiz sancılar her geçen gün artı solumda. Nazlı yar ile hasbihal edecektim, Takat bırakmadın “seni seviyorum” diyen dilimde. Ey felek, sapladın yine aşkın hançerini sineme, Baykuşları tünettin sevdalı gönül haneme. Zalim olup her daim zulmettin bana, Havale ettim bende seni yüce Yaradanıma. Ey felek, giydirdin yine aşkın ateşten gömleğini, Büktürdün er meydanında cılızlara güçlü bileğimi. Allahtan başkasına eyvallahım yok iken, Namertlerle paylaştırdın bana aşımı ekmeğimi. 03/Şubat/2013 |