DİVANE ŞEHİR
Bu şehir deli - divane
Sokakları kavşakları hep izbe Nedensiz sarhoşluklarda sendeler insanları Nedense gerçekleri konuşamazlar yüz – yüze. Çıplak ve çamurlu kaldırımlarında Kırık dökük merdivenleri hep soğuk bakar, Sürekli çiğnendiklerinden ahu –zar içinde Nice mutsuzların hüzün şarkılarını söylerler. Geçip gittiklerini sandığımız, Her anışta yürek titreten serüvenler; Nice büyük yaşamların ardından Üst – üste canlanır yürek sancılarımız. İnilen ve çıkılan basamaklarda, Hüzünle canlanıp, sıralanan sevdalarımız Yağmur damlalarının dökülüşüne örnek Nedensiz bedeller öder hüzünlü göz yaşlarımız. Kimin içindir! Kırılan hangi kalbin diyetidir? Bilinmez ki, nedendir karanlık şehrin acımasızlığı; Hiç merhameti yok bu şehrin, hiç!... Gerer karanlığını üstümüze bencil insanlar gibi insafsız. Duyarsız ve fersiz yanan lambalarıyla, Zulümcünün işini kolaylaştırır gri gökyüzü, Telaşla o kurnadan, bu kurnaya sığınanların Duyulur karanlığı delip geçen çığlık sesleri. KEMAL POLAT |
Zulümcünün işini kolaylaştırır gri gökyüzü,
Telaşla o kurnadan, bu kurnaya sığınanların
Duyulur karanlığı delip geçen çığlık sesleri.
gönül demine eyvallah dost kutlar sevgiler sunarım...