yükümlünün günlüğü/ankara sende doğdum sende büyüdüm ben ilk seni gördüm seni bildim aç kaldım susuz kaldım yalnız kaldım düştüm dizim yırtıldı incindim canım acıdı sen hep kucakladın hep taşıdın beni sırtında ilk kez ayrılışım bu senden ilk kez böyle uzun böyle uzak öyle bakma boynu bükük öksüz gibi beni ağlatma gözlerim tekrar döneceğim belki sokaklarına belki toprağına gözümün önünden gitmez o manzara hani tüter bacalarından dumanın tüter ilk sevdiğim kız gibi saçları siyah seni seviyorum gözüm ankara kayıtlı |