ÇİSİL ÇİSİL SEVDA
ÇİSİL ÇİSİL SEVDA
Çisil çisil sevda yağar gökten Düşer yüreğime damla damla Gül bahçelerime kumrular tüner Şişirmiş yanaklarını rüzgar Türkülerini söyler güneşe Kuşlar seremoni yapar gökyüzünde Avuçlarımın içinde gök kuşağı Çisil çisil sevda Gramafonda eski bir şarkı Yüzyıllık uykumdan uyanmış gibi Ay ışığı gözlerin Gamzelerin hazanda açan çiçek Yeşerdi dalındaki son yaprak Martı kanatlarını çırpıyor mavilerde Çığlık çığlığa sevda Dudaklarımda gül Kulaklarımda sesi Gülümsüyorum gamzelerine Sevdam ne güzel yaşamak seni Gün dönüyor birden Sorgularım yanıtsız Anlamsızlaşan sözlerim Manasızlaştırılan kırgınlıklarım Çığ oluyor Kalıyorum altında Küçülüyorum Büyürken sevdam… Güneş batıyor şehirde Ay gizliyor şavkını Kayboluyor gözlerin Gamzelerinse sorma işte onları Hasret düşerken göz kapaklarıma Nemleniyor kirpiklerim Tüm şarkılar hüzzama dönüyor Yalnızlığım gecenin ayazında Duvarlar dik dik bakıyor Soruyorum! Hangi zamanlarda büyüdü bu kadar Bir efsanemiydi Başı sonu olmayan Yolları belirsiz Kavuşmak ırak, dağlar engel mi Martılar bir bir düşüyor denize Bir düşmüydün “sevda” Karanlık pencerem buğulu Gözlerim yaşlı Haykırışımı kendim duyuyorum gecenin sessizliğinde Birtanem neredesin sen Neredesin sen |
takipçiniz olacağım bundan böyle
kaleminiz kavi olsun
hürmetler saygılar
İlhami GÜL
Sarıkamış