BİZ KÖY ÇOCUKLARIYDIK..................
Biz köy çocuklarıydık
Boynumuz bükük olsada Yüreklerimiz kocamandı Toprak kokuyordu tenimiz Ayaklarımız ve avuçlarımız İlk okulu köyde okuduk Ayaklarımızda çarık ile lastik Şehirde orta okul ile liseyi Yeni toprakta filizlenen fidandık Şehirde hor bakan gözlerle tanıştık Başımızı önümüze eğip ses çıkarmadık Şehirliye darılmadık küs nedir bilmedik Toprağın kokusuyla onlara hep gülümsedik Yerde yeni filizlenen fidandık Eğildik ama hiçbir zaman kırılmadık Koca yüreğimizle karşı çıktık Biz köyde büyüyen düşleri hür çocuklardık çünkü Ellerimiz nasırlı yüreklerimiz ise cesurdu Hor bakan gözlere karşıydık Sevgiyle verdiğimiz ilk mücadeleydi Ve kazandık mücadeleyi biz köy çocuklarıydık çünkü Ölümüne severdik bizler bir birimizi Görenler kardeş biliyordu bizi Kavgalarımız bile şakaydı Biz köy çocuklarıydık çünkü Ağaçlarda fidanlarda birer meyva olduk Daha olmamışken dallarımızda koparıldık Bozuk düzenin ağzında ezilip kaldık Oysa biz mahzun köy çocuklarıydık Düşlerinde hür mahzun köy çocuklarıydık bu evrende foto/ yusuf korkmaz......... |