KIYAMET...Şimdi kıyamet kopuverse Üzülecek doğduğuna yeni doğan bebekler. Sevinecek öldüğüne daha yeni ölenler. Ne varki bütün nefesler yenik düşecekler Zamanın fırtınasına, İstisnasız… Seçilenlerin seçilmek uğruna Seçme şansı bırakmadığı zavallı insancıklar, Son mecburi seçimlerini yapacaklar ölerek. Bu son ölüm olacak hayatı boyunca bin defa ölenlere, Rötarsız… Sona erecek kazanmak uğruna yapılan bütün Hırslar, hırsızlıklar, haksızlıklar ve arsızlıklar. Ağlamak sırası ağlayana gülenlere gelecek Tartışmasız… Güneşli bir havada günahlanırken mi duracak zaman? Yağmur hayat verirken mi toprakdaki tohuma? Ya da gecenin sabıkalı sessizliğine saklanırken mi Karanlık insanlar? Kararsız… Şimdi kıyamet kopuverse Ödenmeyecek günü gelmiş faturalar. Çekilmeyecek veresiye acılar ve kaoslar. Karabasan gibi çökemeyecek kimseye Kara cübbeli avukatlar… Hakimler bile ölecekler. Mutlak ‘‘hakim’’ in huzurunda hesap verecekler, Sıfatsız… Şimdi kıyamet kopuverse Havada kalacak birbirine sıkılan kurşunlar. Tetikdeki parmak kendinden utanacak, Keşkeler havada uçuşacak. Dünya pişmanlık kasırgasına tutulacak. Geriye sadece aşk’lar kalacak, Destansı aşk’lar... Kainat’a karışacak Şiir yürekleri sevgi ile kutsanmışlar… Şimdi kıyamet kopuverse Bütün mesele anlaşılacak… İsmail BOYRAZ |