Şimdi kıyamet kopuverse
Üzülecek doğduğuna yeni doğan bebekler.
Sevinecek öldüğüne daha yeni ölenler.
Ne varki bütün nefesler yenik düşecekler
Zamanın fırtınasına,
İstisnasız…

Seçilenlerin seçilmek uğruna
Seçme şansı bırakmadığı zavallı insancıklar,
Son mecburi seçimlerini yapacaklar ölerek.
Bu son ölüm olacak hayatı boyunca bin defa ölenlere,
Rötarsız…

Sona erecek kazanmak uğruna yapılan bütün
Hırslar, hırsızlıklar, haksızlıklar ve arsızlıklar.
Ağlamak sırası ağlayana gülenlere gelecek
Tartışmasız…

Güneşli bir havada günahlanırken mi duracak zaman?
Yağmur hayat verirken mi toprakdaki tohuma?
Ya da gecenin sabıkalı sessizliğine saklanırken mi
Karanlık insanlar?
Kararsız…


Şimdi kıyamet kopuverse
Ödenmeyecek günü gelmiş faturalar.
Çekilmeyecek veresiye acılar ve kaoslar.
Karabasan gibi çökemeyecek kimseye
Kara cübbeli avukatlar…
Hakimler bile ölecekler.
Mutlak ‘‘hakim’’ in huzurunda hesap verecekler,
Sıfatsız…

Şimdi kıyamet kopuverse
Havada kalacak birbirine sıkılan kurşunlar.
Tetikdeki parmak kendinden utanacak,
Keşkeler havada uçuşacak.
Dünya pişmanlık kasırgasına tutulacak.
Geriye sadece aşk’lar kalacak,
Destansı aşk’lar...
Kainat’a karışacak
Şiir yürekleri sevgi ile kutsanmışlar…
Şimdi kıyamet kopuverse
Bütün mesele anlaşılacak…


İsmail BOYRAZ