ADANMIŞ ŞİİR...Sadece Şair olana şiirseldir Ayrılık hüzünleri... Sade kahvemin ardından Kana kana içtiğim su gibiydin. Gittin ya; Kurumuş çiçekler gibi susuz kaldım geride... İçimde için için kanayan Katıksız bir yalnızlık var. Sensiz hayat Kuru bir nefes, o kadar. Gidişinle öksüz çocuklar gibi Boynu bükük kaldı mutluluk düşlerim. Bütün sevda şiirlerini Ayrılığa kurban etme vaktidir. Fırtınanın terk ettiği Kentleri Sessizliğe ve sensizliğe devretme vaktidir. Buruk sonbahar’a yüz sürer hüzünlerim. Gidişine el salladığım rıhtımda Biraz ağlar, ufka bakarım sonra. Bir şiir yazıp sana adarım. Saçları Akdeniz kokulu sevdiğim Sensiz ben, Bensiz bir sen kadarım... İSMAİL BOYRAZ |
Saygılarımla.........