15
Yorum
10
Beğeni
0,0
Puan
2010
Okunma

o bir çocuktu
masmavi ümitleri,rengarenk rüyâları vardı
çok şeyde istemiyordu hani
birazcık sevgi belki
kardelen çiçekleri gibiydi tomurcuk yanakları
sevgiler yağacak diye bakarken bulutlara
Filstin’de misket bombaları
Hiroşima’da atom yağmurları düştü baharına
oyuncaklarıyla oynayamamıştı daha
hardal gazını kokluyordu,bir yanı dökülürken
ümidi sökülürken
o bir çocuktu
zeytin başakları tutuyordu avuçlarında
bazen sarı, bazen siyah saçlıydı
gözlerinde hep o iç parçalayan inşirâh
Çeçenistan dağlarına gül ekmekti niyeti
ne Babil’in hurma bahçeleri
ne kisra saraylarını ele geçirmekti niyeti
o bir çocuktu
Afganistan yaylalarında,krizantemler kadar nadir
Saraybosna’da yıldız kadar asildi
ne sokaklarında gezebildi, ne uçurtma uçurabildi
kızıl şafaklara hayretle bakıyordu
kendine sorular sorarken,nefesi yandı bir an
dehşet şarkıları düştü dudaklarına
hiçbir şey anlamadan
o bir çocuktu
gözleri zeytin karası, ay kadar berrrâk
Bağdat sokaklarında geziyordu
yere zehir düşmeden
hep onu kurtarmaya geliyorlardı oysa
bu nasıl kurtulmaksa
her, kurtuluşta biraz daha azalıyordu
o bir çocuktu
masmavi ümitleri rengarenk rüyâları vardı
Türkistan kadar yetimdi, Taç Mahâl kadar güzel
Endülüs kadar kimsesiz
adı Musul’du,Keşmir’di ,Karabağ’dı
Hocalı’da sokağa çıktığında,
demir paletler koşuyordu peşinden
bir lokma ekmek,bir yudum sevgiydi istedikleri
birazda sıcak bir gülüş
çok muydu sahi?
dünyası ne kadarda güzeldi
büyükleri tanımadan önce
o bir çocuktu
Somali’de ter yerine şarapnel süzülüyordu şakaklarından
Eritre’de ümidi ağlıyordu avuçlarında
bir şeyden habersizdi Trablus sokaklarında
mösyö ve misterlerin petrol kahkahaları düşerken kulaklarına
insan arıyordu çocuk
ağlıyordu, henüz gülmeyi öğrenemeden
kimdi sahi bu adamlar, ne istiyordu sevdiklerinden
bakışları yağma, sözcükleri sömürge kokuyordu
ellerinde kan,ayaklarında insan tükeniyordu
an tükeniyordu
düşünüyordu
o bir çocuktu
âsûmân kadar şirindi oysa
"sıcak yataklar bu kadarda soğuk mu ?" diyordu
yerde yatarken
kimseler duymuyordu dediklerini
kendine bakıyordu,gözleri kapalı
niye parçaları, parça parça ayrı yatıyordu
canı çok yanıyordu
keşkeler boğazını yakarkeN
birazdan uyuyacaktı bir daha uyanmamacasına
o bir çocuktu
masmavi ümitleri rengarenk rüyâları vardı
büyükler gelmeden önce
Makberî - Ahmet Akkoyun........27/02/2012...23:45....İst