SENDE BİTECEK YOLUM (Gülce- Buluşma)

Sen, dişi ve doru,
Mümbit iklimin doğurduğu,
Aşka aşık güneşin kızı!
Bağrında gül benizli analar dolu;
Varlık dolu, çile dolu, gönlümün yolu…

Ey benim küheylanım, şehit renkli toprağım!
Yolunda ben ser sebil, hem çamur hem çorağım
Hisset beni sinende, sana vurgun delice
Gürül gürül çağlayan deli dolu ırmağım…

Tarihin getirdiği bin senelik hediye,
Seni sevdim ben, leyla diye keremsin diye
Gurur doğuran iklim,yedi kollu gergefim;
Mızrabımda o türkü, her köşe yöresinde

Yüreğim serinlerken Ağrı’nın tepesinde
Sinsin yaktım sekerek Ankara sinesinde
Üç yanında üç deniz içtim bade diyerek
Başımı döndürüyor adın her keresinde

Boğaz’ımda, boynumda
Avrasya taşından gerdanlığım var
Ata kucağında varlığım; yedi diyar
Kavak yeli, söğüt gölgesi, çınar kahvesi
Mavi bulvardan üç taraf penceresi…
Melteme bağrın açmış ebede meyilli sancağım,
Dünya mesajımı okuyup, sevdam safa sürerken;
Ben şad olup, çoğalacağım…

Gelinliğim beyaz, duvağım kırmızı
Beyaz atlı prensimdir milli misak sınırı
Parlamalı, parlasın yedi düvele kadar;
Sevgi- barış, parmağımın alyansı

Baharında uçarken güz renginde eserim
Seninle dolunca hücrem ve tenim
Hicazım, rastım, nihaventim, buselik, saba her bir yerim
Hasret çeken yüreğin acısını keserim.

Gün batıdan doğsa da, gölgen efsuni eser
Bak Fatihle Alparslan Atatürk’üme gülümser
Kılıç kalkanla mehter, efelerle edeler
“Biziz vatan diyarının sahibi” demekteler…

Pamuk yorganım, yün yastığım
Kilimim, halım, heybem, semsem, bastığım
Toros’tan Erciyes’ten Kaçkar’a ulaştığım
Sana sevdalıyım ezelden ey güzel ad’lar ülkesi Anadolu’m!
Sen de başladı, sende bitecek yolum.

Asuman Soydan Atasayar