sensizken
Sensizken…
Gözlerimden gemiler geçiyor Her birinde sana benzer yüzler Seni soruyorum Bir martı kanadına takılıp denize batıyor güneş Bir dem yalnızlık vuruyor içinde hep umut Ufka dokunuyor ellerim kızıl mavi dizelere adını yazıyorum İstanbul inadına güzel İnadına aşk dolu Yanımdan birbirine kenetli yürekler geçiyor Şarkılar yükseliyor arşa sevgili dudaklarından Benimse Gözlerimden gemiler geçiyor Her birinde sana benzer yüzler Seni soruyorum; Kimse duymuyor |
sol yanımı demliyorum sana
coşuyor coşuyorum
doyamıyorum sana
bilmiyorum neden...
bilmiyorum neden
akşam başladı mı
gündüzü unutmak
ve güneşi yıldız olarak görmek istiyorum
aşk mı desem
sussam bilmiyorum...
adı yaman geçen bir yerde
varlığımı tutuyorum karşına
gün mesaisi
ya seni sevmekle
ya seni özlemekle geçiyor
iki sınırda duramıyorum
birini dindirmezken...
bilmiyorum neden
varsa yoksa
sana dair şiir olarak yaşıyo
ve kendimi öyle görüyorum
bilmiyorum
sen
bi
li
yor
mu -sun?...
MESELCİ
ilham için sonsuz tşkler
şiirin harikaydı
harikalar diyarına gittim
ve yukardaki dilim ortaya çıktı
ekmek hepimizin hakkı
suyla beraber.