pendik-haydarpaşa
masanın üstünde yine anılarla ıslanmış kağıt mendil
bugün bilmem neden yine sen gelmişsin aklıma. ahizenin bir diğer ötesinde sesin uzaklarda çok uzaklarda.... haydarpaşada bıraktığım çocukluğum bir veda busesi tadında hani ayaza kesmişti hava ışıl ışıl yalnızlık ufukta bilmem hatırlar mısın aylardan şubattı şimdi nisan ama aynı ayaz yüreğim o son durakta hani tam köşede son defa sarıldığında bir beddua dönüşü olmaz "kimse sevmesin seni" demiştim sen ellere verirken beni işte aylardan nisan ben yine pendikten haydarpaşaya yine bıraktığın noktada [ itali k ] |
sen ellere verirken beni
Harika...Yüreğinize kaleminize sağlık...