Sen...
Yerin-göğün acı iniltisi
Yüreğimin dünden kalan sancısı
Vakitsiz açan kır çiçeği
Elimden uçup gitmişsin
Bir ömür bana veda etmişsin
Neden dönmekte ısrar ediyorsun
Hiç konmadığın dalı kırmak mı
Yoksa yolunda akan nehri
Tersine çevirmek mi niyetin?

Bilirsin ki esareti sevmem ben
Körleşen sevinçlere
Yalan sevgilere boyun eğmem
Yorgun bir gönlün yolcusuyum
Küllenmiş bir aşka yeniden ateş yakmam

Sokaklar zifiri karanlık, yıldızlar sönük
Bu sokağın hem ayı hem güneşi eksik
Korkarım yürüyemem
Ayağıma taş takılır dik duramam
Ben titrek bir mum alevi
Kendimden başkasına ışık olamam

Gözlerimde fer, dudağımda gülüş eksildi
Yanağımda gamze de yok artık
Gülsem yanağımda güller açmayacak
Bu yüzden gülemem
Baksam gözlerimden sitem yağacak
Bu yüzden bakamam

Çok zaman geçti
Çok yağmurlar yağdı, rüzgarlar esti
Toz-toprak oldu dünyam
Yarınlarıma acı karıştı
Düşlerimin üzerine bulutlar çöktü
Baharımı karanlık bastı
Yazlarıma kar düştü
Yüreğimde iklimler değişti
İklimler...
Bu yüzden imkansızdır senin için aşk ve vuslat
Git...Git...


Rukiye Çelik
21 Şubat 2012/ANKARA