Safiyet
Gönül kandilim yandı, niyet bozmalık için
Sevdiceğimle düştük yol gider; O Allah’a Perçem eğip el öpüp gezip tozmalık için Nasılsa kasem ettik, yol gider; O Allah’a . Savurdu hallac teli, mahvoldu tek seferde İhramdan çıktı gitti, kırk senedir seferde Sönmüş ayın gözleri, güneşi görse; fer’de Doğan tekvin ışığı, yol gider; O Allah’a . Sineden barut sıktı, yekparelik özüme İnananlar olur mu sesi çıkmaz sözüme Zılgıt ile ağlaştık, savrulan şu közüme Şanına kadem bastık, yol gider; O Allah’a . Rab var ise yanında, eller kollar us bağlı Üzüm suyundan bade, anadan gesibağlı Deryalara tuzağı, kurmuş ruzuşeb ağlı Paçaları sıvadık, yol gider; O Allah’a . Zümrüt kakma köşeli, zişanına dır kamber İbrişimle bağlanmış, nefsim bir miski amber Diz üzeri çök yoksul, karşındaki peygamber Canıyla arşa yüksel, yol gider; O Allah’a Ruzuşeb :: Gece, gündüz, Sürekli ... == . |