DELİhadi gel kalemim anlatalım bir şeyler bakalım beyaz kağıda neler akacak belki yarım kalan bir aşk mahallenin delisi Melahat olur mu ? neden olmasın hep korkar çocuklar ondan el kol hareketleri ile bağıra bağıra konuşur kendisiyledi kızdımı çatar esnafa çekinmeden kışın pek görünmez ortalıkta ama havalar ısındımı deli eder esnafı zamanında güzel bir hatunmuş yaşı elliye yakın ama hala çocuk birileri alıştırmış sigaraya musallat olmuş taksiciler el işreti ile olmazsa istediğ yapışır kapıya “ bir dal cıgara ver be abi” diye sızlanır birde alamazsa istediğini ana avrat düz gider unutmaz yedi sülaleyi yazın kavurucu sıcağında gezer boğazlı kazakla sıvar kollarını omuza kadar market dönüşü dikildi önüme vermez yol ne var anlamında gözümü kırptım “bir çorba parası versene” dedi şaşırmıştım hiç yapmadığı bir şeydi şaşkınlığı üzerimden atınca “nedenmiş o sen bana ver” dedim öylece kala kaldı “olmaz ben deliyim” dedi “kim demiş benden akıllısın” dedim yüzüme baktı ve daldı sanki maziyi yaşıyormuş gibi yürüdüm yoluma devam ettim sonradan öğrendim yıllar önce üniversitede okuyormuş bir gence sevdalanmış delicesine son sınıftayken nişanlanmışlar düğüne bir hafta kala bir ihanet nişanlısı kardeşi ile kaçmış ve Melahat bir daha iflah olmamış bak kalemim aşkdır insanı delirten gel bir kağıdımızı alıp uzak duralım bu aşk denen vefasızdan Şiirime nefes olan sevgili Maviseçki’ye ( Pınar Deniz ) sonsuz teşekkürler .... |