SON RİCAgözlerinin ferinde sönerken bin nazlı şerare sökülür dağların perçeminden kızgın lavlar dörtnala koştururken yağmur dişli rüzgârlar düşer alnımın ortasına taştan bebekler ölüm her yerde... ateşten gülleri yıkarken su gün yavaşlar çırpınan kanatlarında solarken tenin badem ağacının gölgesinde kirpik ucunun şebneminde uzayan yoldur gökyüzü ecel tırmanırken göğsündeki patikaya vurulur kalbimin nişangâhı ürperen tenimdeyse gölge fısıltıları ve gece karanlık... ay delirmiş toprak soğuk serçeler ölü... mavi bir çiçeğin dudağında uyurken şehir sarı hüzünleri döküp eteğime... gitmesen olmaz mı? ölüm her yerde... Şiirime güzel sesiyle ve muhteşem yorumuyla can katan Sevgili Arkadaşım BENSENO’ya ve güzel yüreğine sonsuz teşekkürler ederim..Her daim Sevgilerimle..Saygılar........ ayşe uçar 14 /02 /2012 |
Okumaktan büyük keyif aldım, bir ruya aleminde gezdirdi beni şiir, çok güzel duygular yaşattı bana.
şaireye teşekkür ederim bu benzersiz güzel gezinti için.
Tebriklerim de pek çok.
selam ve saygı ile.