SİTEMKÂRgece ölür alacası sökülür şafağın uyanır bozkırın sarışın papatyaları rüzgârın cepkeninde inleyen senfoni ...... kaçıyorum kendimden senden, ondan, bundan, şundan , başkasından bir daha dönmemecisine.... yıkılsın gökler vurulsun dağların beli pare pare dökülsün bulutlar bükülsün boynu leylâkların kimin umuru... bakir ömrümü kirleten yıllar yoluna revan gençliğimi hiç-e sayan hayat düş bahçelerimi ezip- geçen, bohçası katlı hayaller papucumu dama, umutlarımı çöpe atan kör talih... yüzüne ay kondurduğum yüreğinden öptüğüm nârına yandığım, sevdasına baş koyduğum istersen al aşkı-nı istersen sil-geç adımı yanmış(ım ) ezelden... dost bildiklerim yalan-cı gülen yüzler ekmeğimi bölüştüğüm c (yıl)an parelerim çekin omuzlarımdan artan ağırlığınızı ahde-vefa nedir bilmeyen çürük nefeslerinizi y-ele verin... _yeryüzüne mutluluk saçan güneş de her gün yalnız doğar- unutmayın// Şiirime güzel sesiyle ve muhteşem yorumuyla can katan Sevgili Arkadaşım BENSENO’ya ve güzel yüreğine sonsuz teşekkürler ederim..Her daim Sevgilerimle..Saygılar........ ayşe uçar 17-05-2012 |