Seni Gözyaşlarım ile YazdımŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Bu Şiiri yazmadan önce aklmda belkide hiç birşey yoktu.. Bu dunyada sevebileceğim ve aşık olabileceğim ve benım bu hayatımda herşeyim olan Hollanda da yaşayan Çilekim’le 1 saat bir ayrı kalamazken bir kaç saat ayrı kalmamızdan kaynaklanan kısa bir ayrılık anısından sonra ne söyleyeceğimi bilmediğim bir zamanda gözyaşlarım devreye girdi.ve benim anlatmak ve söylemek istediklerimi gözyaşlarım anlattı ve bende ona sordum.yani gözyaşlarıma..Onlar herseyi anlattı.Yazarken damla damla mısaralarımı dizelediğim kağıdımın üzerine düşen gözyaşlarım ile yazdım.
Tabi Bu Masal da Bitti...Geçmişe dair... Mert Mawish SENİ GÖZYAŞLARIMLA YAZDIM İçimdeki ateş bir kor gibi Yanarken Esir aldı gözlerinin büyüsü İçimdeki cehennemin mahşerini Zincire vurulmuş yüreğim Ararken içimdeki körpecik duyguları Özlüyordum seni, yanıyordum hasretinle Kokuna hasret tenimle Rabbimin bana verdiğiği en büyük hediyenin Sen olduğunu aklıma getirince İçimde sevgiye dair ne varsa Haykırmak istiyordum ölürcesine Ölürcesine seviyorum seni Çekilmez olsada bu hayat Prangalarla dost İmkansızlarla arkdaş olmuştum Sırf senin için sana dair ne varsa döküyorum kalemimle bu satırlarıma Damla damla gözyaşlarımla tamamlıyorum Kalemimin damla damla azalan mürekkebini Gözyaşlarımla yazıyordum seni Kağıdım isyan ediyordu Bazen Satırlarımı Dizdiğim Kalemime Akıl almaz Hiç bitmez Dercesine Okadar çok şey varmış ki yazıcak Durduramıyordum dizelerimin mısaralara dizilişlerini Parmaklarım Mos mor olmuştu Hissetmiyordum Acısını Sanki Morfin Yemiş yaralı bir askerdim Beynim Donmuş durulmuştu Fakat Yüreğim hala körpecikti Seviyorum deli gibi delicesine Yanıyordum ateşinle Biryandan da Korkuyordum Gözyaşlarım bitecek Kalemim mürekkepsiz, Kağıdım Kalemsiz Kalıcak dercesine Okadar Güzelki senin için ağlamak Doyamıyordum sana, Ağladıkça dökülüpüp serpiliyordum sanki Parçalanmış Bir Çığ Gibi Düşüyordu Bedenim Kara Toprağa Yok Olurcasına Bedenim Yok OLsa Bile Yüreğim yazılıydı mısralarımda Sadece Sen kokuyordun Kalemimde Seni soluyordum Kağıdımda Kağıdıma sanki bir çığ düşmüşçesine Damlıyordu gözyaşlarım Zinciri koparmış Körkütük olmuştu yüreğim Ne Kağit ne kalem derdime dermandı Satırlarıma döktüklerim bir anlıktı belki Ya bir ömür yok olsaydın.. Dayanırmıydı Bu Koca çığ bana Yada ben yaşarmıydım Bu dünyada Onuda Bilemiyorum Bildiğim Tek bir şey var Seni Çok seviyorum. . . . Mert Mawish . . . |