Şeref ve erdem ruhun süsüdür; bunlar olmasa, beden asla güzel gözükmez. CERVANTES
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
SEN AYRILALI BİZDEN
mehmet talip bilgil
5,0 / 1 kişi ·1 beğenme · 1 yorum · 1463 okunma
 SEN AYRILALI BİZDEN
Buralara neler oldu sen ayrılalı bizden
Bir bilsen ey vefalı dost,ah bir görsen Baharlar hep kış oldu toz toprak desen Ey gül yüzlüm; dost sen ayrılalı bizden Yaz gelmeyecek gibi karardı umutlarım Kış gibi döküldü o yeşil taze yapraklarım Bilmem neden düştük bu hale sayıklrım Ey gül yüzlüm;dost sen ayrılalı bizden Bulutlar bile karardı güneş hiç gülmedi Kuşlar küstü göçmen oldu daha gelmedi İyilik yaptım selam dedim kimse bilmedi Ey gül yüzlüm ;dost sen ayrılalı bizden Konuşmaktan nefesim kalmadı usandım Sensiz de hayat geçmez durur sandım Hasretine acılarına hep ağladım yandım Ey gülyüzlüm ;dost sen ayrılalı bizden Allahın sevgilisi,alemlere ışık nur oldun Zülüm küfür kalmadı şirki hep kovdun Kendimi kaybettim,yandım mahvoldum Ey gülyüzlüm;dost sen ayrılalı bizden --------------AR------------------- |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
SEN AYRILALI BİZDEN şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Cevap Yaz Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 8.2.2012 13:26:59
Puan
: 5.0 / 1 kişi
Okunma Sayısı
: 1463
Yorum
: 1 yorum
Beğeni
: 1 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.
Muhabbet kaynağı güzel olunca insan da güzelleşir şiir de. Bu güzel şiiriniz için teşekkür eder saygılarımı sunarım.
Bir kaç satır da kendi yazımdan ekleyerek sayfanızdan ayrılmak istedim. İzninizle...
Sevgili Dost,
Sen görmeyeli; nice yalancı güllerin dikenleri parladı ellerimizde, nice yastık düşsüz uyandı. Serviler kök salarken kurak hafızalara, sözlerin sırrı döküldü ayakaltlarına. Dön, dudak kıpırtılarımdan dökülen harflerimi topla, düşmeden !