YARINSIZ TOPRAK
Çıkmaz sokaklarda u/yuttum
hüzünlerimi Yorgun dizlerde aradım dermanı Sonu buldu ellerim Yetim oldu rüzgârı beklerken gece Gözlerin büyütsün gözyaşlarımı Sağlıklı dizeler doğsun yüreğinde Fırtına, ne denli kırbaç gibi inse de yüzüme Ben amansız yoluma devam ederim. Islığım kayboluyor gecelerde Bir uğultu kulaklarımda Sanki kulak zarımı deler gibi. Deniz kokusu narin narin geliyor saçlarıma Gözlerimden seyrediyorum dünyayı Tutsak düşünceler koşuyor alnımda. Yarınsız toprak, ıslanıyor yağmurunda Kalbim avuçlarımda, adımlıyorum rüzgârı Çözümlemeye çalışıyorum bana uymayan her bir bulmacayı. Ayaz dünyalar büyüttüm çocukluğumda. Sağlam adımlarım oldu mutluluk üzerine Okuduğum kitaplar oydu gençliğimi Ben, Kendi halimde düşüncelerdeyken Korkunç dağlar geliyor üzerime Hava soğuk, karlı bir kış sabahı yanık tenlerde buseleniyor Ilık bir bardak su boğazımdan geçiyor içim ısınıyor, yorgun düşüyor cesaretim. Bir çift mum yaktım sensizliğime Düşünceler, ısıtıyor beni Kaygılar siliniyor kitap sayfalarında Önümdeki bir fincan çay, Yanı başımda duran sevgi bulutu algılıyor beni şu saatte. Tırnaklarım yedi umutsuzluk güneşimi Büyüyor içimdeki uçsuz bucaksız cennet Susadım seni aradığım nehirlerimde Gülüşündeki huzur coşuyordu yüzümde Nefes dolaştı dün sabah sokaklarda Caddeler boştu Dilimin sesi, dalgalanıyordu kaldırımlarda Yarınsız günler gelirdi usuma Sözcüklerim tutulurdu ay ışığında Sana kaldı tüm sisli gece Şiir yürüdü toprakta Ben özledim Bekledim, seni her gece penceremde. Yağmur damlası çarptı cama bir kuş gibi. Ben, irkildim sesle Belki o sesle birlikte içime bir güneş gibi doğarsın diye… ÖMER ARDALI 1 ŞUBAT 2012 |
Zoru kolay başaran bir kalem.
Ve.. Okunası şiirlerin okuyucusu neden az olur bilmem!
Daim olsun yüreğiniz-kaleminiz 'Şair'.
Saygıyla...