zaman keskin bir bıçak Birazdan umutların perdesini yırtarak kıymetli sabahlara akacak koca bir hayatın parmaklarına takılmış uyuyorken öylece.
kurumuş dallarını törpülediğim iklimler de anlam ifade etmiyor bence hep ayazlarının kıyısında yağan karlarında aşındırdı yadigar acılarımı ki ….kırık sandıkta kırışmış geçmişi küf kokan yüzüne örtüm kâder denen çemberle.
ah ! ben…ben lodosta yağan kar taneleri gibiyim meğer çoktan terk etmiş beni, aklı bir karış gençliğim yasladım başımı göz yaşlarımda yüzen yorgun bakışlarla aklımın omuzlarına görmekti belki de, matem sabahı acımasız bir bacağı böğrümde ve uyuyan susturulmuşluklarımı…
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
-kâder denen çemberle- şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
-kâder denen çemberle- şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Hem duru, doğal bir havası var hem de güzel bir dili
Candan tebrikler, selam ile