BİR KIŞ MEKTUBU
İblisin yürüdüğü ateş yolunda yanmaz mı hiç etler
Kalemleri sadece kan yazar onların Güldürmez bizi bu devr-i alemde Canı gamla terk edecekler vakti gelince demedim mi sana Neden onları kendine eş bilip Terkeyledin bizi dost Bir kuş kanadı sıcaklığında yaşamak dururken Bizi gurbet ellerde bahtı kara koyma demedim mi Hakkın safran rengi günleri nasıl kor ateşe döndürülmüş Görmedin mi hiç hırçın rüzgarlarla savrulan arzuhallerimizi Neden onları hak kelamıyla yürür kul bilip Kül eyledin bizi dost Dikenli tellerden gül tenlere uzanırken ellerimiz görüş günlerinde Diş titrerken zemheride Düş kalırken pusatsız Yüreğe çöreklenirken en amansız sevda nöbetleri Bu sırtlan çağda bizi böyle üryan Neden terkeyledin ey dost SARP ÖZDEMİR BEKTAŞİ GÜNLÜKLERİ 2012-KIŞ |